Është roman i shkruar nga Autorja Sofika Bonjaku, vlonjatja që punon dhe jeton në Selanik. Romani është një libër i bukur si për moshat rinore ashtu edhe për të rritur. Përvojë nga jeta apo një fabul e gjetur më së miri autorja e sjell për lexuesin me një gjuhë të thjeshtë tregimtare fatin e një vajze të dhunuar në familjen e sajë nga qëndrimi patriarkal i prindërve të saj. Por bukuria e vajzës bënë që ajo të gjuhet dhe të përdhunohet nga dikush. Kjo është arsyeja dhe momenti që vajza largohet nga shtëpia. Po për ku?! Një rrugë pa adresë, një kërkim të fatit pa asnjë objektiv. Mjafton të ik e të ik, të largohet nga fati i saj i zi. Por jeta nuk e tradhton. Njerëz të mirë ka ashtu siç ka edhe të këqij.
Një jetë me peripeci në migracion, njohja e përdhunuesit dhe kthimi në shtëpinë ku vajza u lind dhe u rrit janë surpriza të këndshme por mjaft emocionuese për lexuesin.
Vajza bëhet nënë, më pas grua dhe gjyshe ndërsa autorja me figuracione letrare dhe tregim narrativ ku personazhi kryesor është në vetën e parë të mban të mbërthyer në faqet e tij. Situata xhelozie, patriarkalizmi, përdhunimi, dashurie të sinqertë, situata njerëzore, në marrëdhënie normale dhe të ngarkuara, në situata ngjarjesh ku të droguarit bëhen pjesë e jetës së personazhit kryesor, në momente intrigash dhe momente të përzishme, në roman vjen një jetë e trazuar e një emigranteje shqiptare rrugëve të botës nisur nga pamundësia e jetës në vendlindje por edhe keqformimit në familjet tona patriarkale.
